-
1 dział
- łu; -ły; loc sg -le; m( gałąź) branch; ( czasopisma) section; ( instytucji) department* * *mi1. (= dziedzina działalności) branch; algebra jest działem matematyki algebra is a branch of mathematics.3. (= oddział jakiejś instytucji, sklepu) department, division; dział spożywczy groceries; dział kadr human resources department; dział wód l. wodny geogr. divide.4. (= dzielenie czegoś) division, dividing; prawn. distribution; przeprowadzić działy majątku distribute property.5. gł. prawn. (= przydzielona część czegoś) share; zrzec się swojego działu give up one's share.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dział
-
2 dzia|ł
m (G działu) 1. (nauki, sztuki) branch- dział matematyki/biologii a branch of mathematics/biology2. (w czasopiśmie, książce) section- jego opowiadanie wydrukowano w dziale literackim his short story was printed in the literary section- dział sportowy/ekonomiczny gazety the sports/economics section a. pages of a newspaper3. (instytucji, sklepu) department- dział personalny/księgowości the personnel/accounts a. accounting department- dział obuwniczy/meblowy the shoe/furniture department4. Prawo zw. pl (podział majątku) division- działy rodzinne the division of family property- działy majątkowe estate distribution- dostać a. wziąć coś w dziale to inherit sth5. Prawo (część własności) portion, entitlement- zrzec się działu to relinquish one’s portion a. inheritanceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dzia|ł
-
3 arytmety|ka
f 1. sgt (dział matematyki) arithmetic- zadanie z arytmetyki an arithmetic problem2. sgt przen. (obliczanie) arithmetic, calculation- codzienna arytmetyka wydatków daily calculation of expenses- wyborcza arytmetyka the election figures3. pot. (podręcznik) arithmetic textbookThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > arytmety|ka
См. также в других словарях:
dział — m IV, D. u, Ms. dziale; lm M. y 1. «pewna dziedzina, gałąź nauki, kultury, gospodarki itp.» Chemia fizjologiczna jest działem chemii. Algebra, geometria, kombinatoryka są działami matematyki. 2. «specjalna część czasopisma, książki poświęcona… … Słownik języka polskiego
rachunek — m III, D. rachuneknku, N. rachuneknkiem; lm M. rachuneknki, D. rachuneknków 1. «obliczanie, obliczenie za pomocą działań arytmetycznych; działanie na liczbach, liczenie, rachowanie; także liczby, pozycje, rubryki, na których ma się to działanie… … Słownik języka polskiego
teoria — ż I, DCMs. teoriarii; lm D. teoriarii (teoriaryj) «ogólna koncepcja oparta na poznaniu i zrozumieniu istotnych czynników kształtujących pewną sferę rzeczywistości (np. w zakresie praw przyrody, procesów społecznych); konstrukcja myślowa tworząca… … Słownik języka polskiego
geometria — ż I, DCMs. geometriarii, blm «dział matematyki, nauka zajmująca się pierwotnie badaniem figur geometrycznych i stosunków przestrzennych, obecnie obejmująca różne teorie matematyczne związane z tradycyjnym zakresem jej badań bądź podobieństwem… … Słownik języka polskiego
arytmetyka — ż III, CMs. arytmetykayce 1. blm «podstawowa część matematyki, nauka zajmująca się liczbami wyrażonymi w cyfrach oraz regułami działań wykonywanych na tych liczbach; szerzej: dział matematyki dotyczący teorii rachunków w ustalonych tworach… … Słownik języka polskiego
matematyka — ż III, CMs. matematykayce 1. blm «zespół nauk posługujących się metodą dedukcyjną, zajmujących się głównie badaniem zbiorów liczb, punktów i innych elementów abstrakcyjnych; dawniej rozumiana jako nauka o liczbach i figurach geometrycznych» ∆… … Słownik języka polskiego
informacja — ż I, DCMs. informacjacji; lm D. informacjacji (informacjacyj) 1. «powiadomienie o czymś, zakomunikowanie czegoś; wiadomość, wskazówka, pouczenie» Bliższe, dokładne, szczegółowe, treściwe, ścisłe, poufne informacje. Informacja o czymś. Biuro… … Słownik języka polskiego
analiza — ż IV, CMs. analizazie; lm D. analizaiz 1. «myślowe, pojęciowe wyodrębnienie cech, części lub składników badanego zjawiska lub przedmiotu; badanie cech elementów lub struktury czegoś oraz zachodzących między nimi związków» Drobiazgowa, szczegółowa … Słownik języka polskiego
wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy … Słownik języka polskiego
algebra — ż IV, CMs. algebrabrze, blm «dział matematyki będący początkowo teorią rozwiązywania równań posługującą się symboliką literową, obecnie także mający za przedmiot badań abstrakcyjne twory, takie jak grupy, pierścienie, ciała, struktury i in.»… … Słownik języka polskiego
mnogość — ż V, DCMs. mnogośćści 1. blm książk. «duża liczba czegoś; mnóstwo, obfitość» Mnogość zwierzyny w lesie. Mnogość poglądów, aktów prawnych. Mnogość typów samochodów. 2. lm MD. mnogośćści mat. «zbiór» ∆ Teoria mnogości «dział matematyki zajmujący… … Słownik języka polskiego